Wyśmienity marzec na GPW!

Po wielu miesiącach spadków i flauty, marzec okazał się bardzo łaskawy dla indeksów warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych. Zarządzający funduszami, które znajdują się w ofercie F-Trust tłumaczą skąd wzięły się wzrosty na GPW oraz przewidują, co będzie się działo na warszawskim parkiecie w najbliższym czasie.

Piotr Przedwojski, zarządzający subfunduszem Caspar Akcji Polskich

Interesująca jest przede wszystkim struktura wzrostów polskich indeksów, bo przypomnę, że WIG20 wzrósł od początku roku o 7%, a WIG o 4%. Bardzo ładnie, jak po sznurku, od początku roku rośnie też indeks cenowy warszawskiej giełdy. Rosną więc duże i małe spółki. Duże dlatego, że rynki wschodzące zachowują się w tym roku o niebo lepiej niż rynki rozwinięte. To w dużym stopniu efekt tego, że w ostatnich miesiącach podniósł się rynek długu korporacyjnego rynków wschodzących, a rynek ten, jak całkiem słusznie uważa wielu inwestorów, cieszy się nieoficjalnymi, to dobre słowo, gwarancjami państwowymi. Część z tego niejako przelała się także na rynek akcji.

Od kilku lat wiele rynków wschodzących znajdowało się, w relacji do rynków rozwiniętych, w trendzie spadkowym. Część z paniki, którą obserwowaliśmy na początku roku była spowodowana tym, że na rynkach rozwiniętych skończył się systematyczny – może nie jakiś wielki, ale jednak znaczący i systematyczny – wzrost. W tej sytuacji inwestorzy zaczęli sobie zadawać pytania o przyszłość. Panice najpierw ulegli klienci, a później zarazili nią zarządzających. To był ten moment, w którym maszyna pięknie funkcjonuje, a nagle zazgrzyta i stanie. Ale rynek nie znosi próżni, więc klienci łaskawym okiem spojrzeli na rynki wschodzące, w tym również na Polskę. I choć nasza gospodarka, w przeciwieństwie do wielu innych krajów z tej grupy, zyskuje na niskich cenach surowców, to jednak nie pierwszy i zapewne nie ostatni raz „podróżujemy” sobie wraz z całą grupą rynków rozwijających się. Na tej wspólnej podróży zyskał przede wszystkim WIG20. Ale rosną też wyceny mniejszych spółek, które od 2011 roku są po prostu tanie. Inaczej ma się rzecz ze średnimi spółkami z warszawskiego parkietu, bo one są drogie, więc popyt na ich akcje jest niewielki.

Najbliższe miesiące? Zakładam optymistyczny scenariusz, ceny na Giełdzie Papierów Wartościowych będą rosły. Polska gospodarka ma się dobrze, jak wynika z niedawnych międzynarodowych badań w ostatnich kilkunastu latach Polska zanotowała najwyższy na świecie wzrost produktywności. Powtórzę – najwyższy na świecie! Dodatkowo jesteśmy mocno związani z Niemcami, najsilniejszą gospodarkę w Europie i jedną z najlepszych na świecie, rośnie liczba polskich firm, które bardzo dobrze radzą sobie również na rynkach międzynarodowych. A ryzyko polityczne, z którym mamy do czynienia jest już w cenach polskich spółek. Moim zdaniem w najbliższych miesiącach będą rosły przede wszystkim duże i małe firmy. Bardziej problematyczny jest natomiast, ze względu na wysokie ceny, wzrost średnich spółek.

Krzysztof Cesarz, zarządzający Ipopema TFI

Dla marcowych wzrostów na GPW kluczowe znaczenie miała zmiana oczekiwań rynku odnośnie ścieżki podnoszenia stóp procentowych przez FED w 2016 roku. Na początku roku ekonomiści prognozowali cztery podwyżki, aby w marcu zrewidować swoje oczekiwania do dwóch. Spowodowało to osłabienie dolara, co pozytywnie wpłynęło na ceny surowców (w tym ropy naftowej) i wywołało wzmożone zainteresowanie rynkami wschodzącymi. Rynki te zachowywały się słabiej od rynków rozwiniętych w 2015 roku, stąd też ich wyceny były relatywnie atrakcyjne. Drugiej przyczyny upatrywałbym w lekkim złagodzeniu retoryki polskiego rządu w odniesieniu do działań fiskalnych wobec sektora finansowego oraz handlowego. Inwestorzy mieli także okazję zapoznać się z pomysłami dotyczącymi ratowania polskich kopalń oraz planami wsparcia dla sektora energetycznego, które na ten moment wydają się przyjaźniejsze spółkom energetycznym niż wcześniej myślano. Przypomnę, że spółki z sektora finansowego, czyli banki, oraz spółki energetyczne mają duży udział w indeksach WIG i WIG20. I jeszcze jeden czynnik, o którym mało się pamięta – Otwarte Fundusze Emerytalne. Pamiętajmy, że w końcu marca minął trzyletni okres oceny OFE, a ta ocena w ogromnym stopniu zależy od wypracowanych stóp zwrotu. To mogło nieco zmobilizować OFE do większych zakupów na warszawskim parkiecie.

Moim zdaniem, w najbliższym czasie czeka nas korekta na rynkach zagranicznych, co będzie miało wpływ na zachowanie rynku polskiego. Oczekiwana korekta powinna dotknąć przede wszystkim spółki z indeksu WIG20, które od początku roku wzrosły najbardziej i na których aktywni są inwestorzy zagraniczni. Zasięg korekty w Polsce oceniam na 3-5%. Uważam, że cały rok będzie dobry dla rodzimych inwestorów. Dobre perspektywy dla polskiej gospodarki powinny znaleźć odzwierciedlenie w wynikach finansowych spółek. W całym 2016 roku, oczekuję że blue chipy powinny dać zarobić 8-10%, a spółki średnie i małe 5-8%.

Adam Łukojć, zarządzający Skarbiec TFI

Ostatnie wzrosty na GPW były pochodną sytuacji, która nastąpiła na rynkach wschodzących. Wiele z nich zanotowało zresztą lepszy wynik niż rynek polski, czego przykładem mogą być choćby Turcja oraz Rosja. Polska jest związana z rynkami wschodzącymi i niejako płynęła na tej samej fali. Fali, która została wywołana między innymi ulgą z powodu wzrostu cen surowców, a także nieco lepszymi informacjami, które w ostatnim czasie nadeszły z Chin.

Scenariusz na najbliższy czas zależy od zachowania rynku walutowego i surowcowego, a także od działań banków centralnych w Europie Zachodniej oraz Stanach Zjednoczonych. Mamy wyraźny sygnał spadku prawdopodobieństwa podwyżek, a w każdym razie szybkich podwyżek, stóp procentowych w USA. A to oznacza, że dolar możne nieco osłabnąć. Wydaje mi się, że w najbliższym czasie rynki wschodzące nie będą bohaterem inwestorów. Ich zainteresowanie powinno się przenieść na rynki rozwinięte, gdzie fundamenty gospodarki są dobre, Europejski Bank Centralny kontynuuje politykę luzowania ilościowego, a ostatnie dane ze spółek zdają się wskazywać na poprawę wyników. Obstawiam więc, że w najbliższym czasie będą rosły raczej rynki rozwinięte, a wschodzące będą nabierały oddechu.

Jeśli chodzi o Polskę, to moim zdaniem wyceny spółek z indeksu WIG20, a więc spółek notowanych na warszawskim parkiecie, wcale nie są niskie i nie stanowią wielkiej okazji inwestycyjnej. Zwłaszcza biorąc pod uwagę ich wyniki. Lepiej jest w grupie spółek średnich i małych, które systematycznie swoje wyniki poprawiają, a ich wyceny pozostają na niskich poziomach. Dla tej grupy ryzykiem będzie zapowiadany przez rząd czerwcowy przegląd OFE. Jeśli wypadnie negatywnie, to OFE mogą pójść do likwidacji, co dla małych i średnich spółek notowanych na warszawskim parkiecie byłoby tragedią. Choć nie sądzę, aby doszło do tak drastycznego posunięcia, to jednak całkowicie nie można go wykluczyć.

Tomasz Hońdo, Starszy Analityk Quercus TFI

Ostatnia dynamiczna poprawa na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych to efekt kilku czynników. Po pierwsze, przez większość ubiegłego roku inwestorzy zdyskontowali wiele potencjalnych zagrożeń politycznych; pod drugie, wyceny akcji w tym czasie znacznie się uatrakcyjniły; po trzecie, poprawiło się otoczenie rynkowe – na rynki wschodzące nadeszła długa wyczekiwana fala ożywienia związana z mniejszymi obawami m.in. o Chiny oraz odbiciem cen ropy naftowej. Czwartym istotnym czynnikiem jest to, że nastroje inwestorów w ubiegłym roku przeszły drogę od niemal euforii do niemal paniki. Ostatnio dla odmiany zaczęły się szybko poprawiać.

Co dalej? Po ostatniej zwyżce wyceny polskich akcji nie są już aż tak atrakcyjne. Wskaźnik P/E dla dużych spółek urósł z poziomów rzędu 11 do niemal 13. Dla porównania, na szczycie z wiosny 2015 roku P/E wynosił ok. 14,5. Potencjalnie jest więc jeszcze miejsce na dalszą poprawę, choć po tak dynamicznych zwyżkach ewentualna korekta nie powinna być zaskoczeniem.

Maciej Kik, zarządzający funduszami akcji Union Investment TFI

W ostatnim czasie hossę na GPW wspierały dwie informacje. Po pierwsze wystąpienie szefowej amerykańskiej Rezerwy Federalnej Janet Yellen. Podkreśliła ona, że perspektywy dla wzrostu inflacji są niepewne, wobec czego konieczna jest ostrożność przy podnoszeniu stóp procentowych w USA. Inwestorzy zinterpretowali tę wypowiedź jako jednoznacznie pozytywną dla rynków akcji, szczególnie rynków wschodzących, co zwiększyło ich apetyt na ryzykowne aktywa. Skorzystała na tym także warszawska giełda. Po drugie pomógł czynnik lokalny. W ostatnich dniach politycy partii rządzącej sygnalizowali, że rozważają rewizję – na korzyść spółek – części zapowiedzianych wcześniej podatków, m.in. bankowego oraz od kopalin. Na razie nie zapadły w tej sprawie żadne konkretne decyzje, ale inwestorzy zareagowali na te wypowiedzi bardzo pozytywnie.

W krótszej perspektywie na warszawskim parkiecie nie można wykluczyć korekty, wynikającej z chęci realizacji zysków przez część inwestorów. Jednocześnie nawet jeśli taka korekta nastąpi, jej skala nie powinna być duża. W kolejnych miesiącach ważne będzie natomiast zachowanie amerykańskiej waluty. Wraz z dalszym osłabianiem się dolara powinien rosnąć apetyt na akcje rynków wschodzących, co będzie korzystne także dla Polski.

Michał Górczewski, współzarządzający Caspar Globalny

W ostatnich tygodniach mieliśmy do czynienia z wyraźnym powrotem inwestorów na rynki wschodzące, w tym również na rynek polski. W ramach inwestycji subfunduszu Caspar Globalny także zdecydowaliśmy się na zwiększenie alokacji w akcjach polskich za pośrednictwem płynnych rozwiązań ETF, bo zawsze staramy się korzystać z okazji i inwestować na rynkach o największym potencjale wzrostu. A polski rynek taką okazję dzisiaj stwarza. Z perspektywy subfunduszu Caspar Globalny najważniejszym z indeksów jest WIG20, bowiem to spółki z tego kompozytu trafiają do globalnych funduszy typu ETF, po które sięgają inwestorzy z całego świata szukając ekspozycji na ciekawy i ostatnimi czasy bardzo dynamiczny polski rynek.

Polskie akcje kuszą. I nic dziwnego, bo bardzo wysoka rentowność dywidendowa, dochodząca do 10%, nie jest dziś często na świecie spotykana. Tymczasem średnia rentowność dywidendowa dla indeksu WIG20 wyniosła 3,35. To jednak co jeszcze mocniej przemawia na korzyść inwestora poszukującego okazji jest niska cena polskiego rynku. Przykładowo cena do wartości księgowej dla WIG20 wynosi 1,27, co jest poziomem znacząco niższym od europejskich konkurentów. Wskaźnik cena do zysku dla tego samego indeksu to 16,05 (na dzień 30 marca 2016 roku). Taki poziom cen dość wyraźnie wskazują, że ryzyko polityczne, o którym w ostatnich miesiącach tak wiele się mówiło, znalazła już odzwierciedlenie w cenach. Wydaje się, że początkowa, bardzo intensywna fala krytyki ze strony zachodnich mediów powoli dobiega końca. Zachodnioeuropejskie media, które tak ochoczo zajmowały się sytuacją w Polsce, skupiły się na problemach państw Starej Europy. Uczciwie trzeba też przyznać, że inwestorzy w okresie ostatniego roku preferowali inne rynki z naszego regionu. W okresie ostatnich dwunastu miesięcy indeks OMX z Rygi urósł o 43,4%, węgierski BUX o 31,3%, a rosyjski MICEX o 15,8%. Mając na uwadze takie zachowanie regionalnych rynków, WIG ze stopą zwrotu wynoszącą minus 16,21% może jawić się jako okazja do zakupów.

Patrząc przez pryzmat danych makroekonomicznych, również nie sposób pominąć Polski na liście potencjalnych inwestycji. Roczne tempo wzrostu PKB wynoszące 3,9% i dodatkowo brak inflacji powinien kusić. Dla inwestorów zagranicznych dodatkową zaletą może być relatywnie słaba złotówka.