Zapraszamy do nowego cyklu edukacyjnego dotyczącego funduszu Skarbiec TFI – Skarbiec Rynków Surowcowych, na początek publikujemy wywiad z zarządzającym, a już w kolejnych tygodniach współpracy przedstawimy analizę, która zostanie dokonana przez Jędrzeja Janiaka, naszego Dyrektora ds. Doradztwa Inwestycyjnego. Pod koniec sierpnia zaprosimy na webinar, podczas którego Adam Czorniej przedstawi politykę inwestycyjną fundusz, a także odpowie na wszystkie pytania uczestników spotkania.

Cena złota może jeszcze wzrosnąć – Adam Czorniej, zarządzający subfunduszem Skarbiec Rynków Surowcowych

Z Adamem Czorniejem, zarządzającym subfunduszem Skarbiec Rynków Surowcowych o powodach ciągłego wzrostu cen złota, gwałtownie rosnącym popycie na miedź i nadwyżce ropy naftowej rozmawia Piotr Gajdziński.

– Mamy teraz dobry czas dla rynku surowcowego? Pytam, bo ożywienie gospodarcze jest dzisiaj na świecie dość mikre.

– Musimy się trochę cofnąć, do czasu pandemii i początku 2022 roku, czyli wybuchu wojny w Ukrainie. Był to okres niskich stóp procentowych i dużego popytu na surowce. Ta dobra tendencja utrzymywała się ponad dwa lata, do połowy 2022 roku, bo trzeci i czwarty kwartał oraz cały 2023 rok były dla rynku surowcowego gorsze. Działały tu dwie siły – mocny dolar oraz wysokie stopy procentowe, czego efektem była słabnąca gospodarka i globalnie gorszy popyt. To oczywiście zniechęciło inwestorów surowcowych do utrzymywania długich pozycji na rynku i szukania aktywów dających wyższe rentowności. Zwracam uwagę na mocnego dolara, bo gdy amerykańska waluta słabnie, to zakupy surowców są większe, bo dzięki temu koszty utrzymywania i nabywania zapasów przez firmy są po prostu niższe. W ubiegłym roku nie mieliśmy do czynienia z taką sytuacją, ale to się może wydarzyć już wkrótce.

– Skąd to przekonanie?

– Ono wynika między innymi z tego, że rosną oczekiwania wobec redukcji stóp procentowych globalnie. Dlatego w moim przekonaniu realizuje się średnioterminowy rynek byka na surowce, który obecnie przebiega według pewnych utartych wzorców. Po fazie mocnego ożywienia przyszedł czas wyższych stóp procentowych, schłodzenia popytu i odwrócenia się inwestorów w kierunku innych aktywów, ale sytuacja surowcowa nadal jest sprzyjająca, a oczekiwania na mocniejszy popyt na pewno będą wspierały ponowny wzrost cen i większe zakupy. Wracając do pańskiego pytania o ożywienie gospodarcze. Ciągle poruszamy się po pewnej sinusoidzie, gdzie na początku tego roku obserwowaliśmy wyższą inflację, która wykazywała umiarkowaną tendencję zniżkową. Teraz, kilka miesięcy później widać, że inflacja podąża jednak spadkową trajektorią, z kolei gospodarka staje się nieco chłodniejsza. Widać to po słabszym rynku pracy, trochę słabszym popycie konsumenckim, a w szczególności danych płynących z przemysłu, które są wciąż poniżej oczekiwań. Podobnie wskaźniki przemysłowe PMI też sugerują, że jesteśmy we wczesnej fazie budującego się odbicia, które w tym sektorze przebiega umiarkowanie. Inaczej też przebiega odbicie gospodarcze w krajach rozwiniętych i rozwijających się. Zatem wzrost gospodarczy przebiega nieegalitarnie w podziale na sektory oraz poziom rozwoju danej gospodarki.

– No właśnie…

– Tym niemniej, biorąc pod uwagę, że stopy procentowe są na rekordowo wysokim poziomie, remedium dla rynku będzie ich redukcja, co w ujęciu akademickim zawsze sprzyjało takim aktywom jak surowce, a w szczególności metale bazowe (miedź, aluminium, cynk, etc.). Element cykliczny nie jest jeszcze wprawdzie w pełni uwidoczniony, ale biorąc pod uwagę moment cyklu, w którym się znajdujemy można bez ryzyka popełnienia błędu założyć, że on zacznie się wkrótce rozwijać. Trzeba pamiętać jeszcze o tym, że mocne działania redystrybucyjne, których w ostatnich latach doświadczamy, owo „pompowanie” pieniędzy do firm oraz gospodarstw domowych, a wreszcie procesy deglobalizacyjne powinny również w kolejnych latach sprzyjać rynkowi surowcowemu.

– Znana maksyma głosi, że „przewidywanie przyszłości jest trudne, zwłaszcza gdy dotyczy przyszłości”, ale chciałbym Pana namówić na spojrzenie na rynek surowców w perspektywie najbliższych pięciu lat. Jest Pan optymistą?

– Mam wrażenie, że generalnie rynek finansowy jest raczej pozytywny co do ścieżki wzrostu rynku surowcowego. Cykle surowcowe trwają zwykle wiele lat. Rynek w ciągu ostatnich lat doświadczy pierwszego etapu wzrostu cen. Proszę spojrzeć na miedz. Popyt zapowiada się rekordowy, a wciąż nie przybywa nowych projektów. Dlaczego? Dopiero teraz zaczyna narastać przekonanie, że wyższe ceny mają charakter trwały, zatem ze strony firm wydobywających miedz nowe projekty zaczynają mieć sens. Kolejne lata przyniosą zapewnie wzrost zainteresowania nowymi złożami, co w konsekwencji będzie wzbudzało inflację kosztową nowych projektów i to będzie faza druga, a dopiero w trzecim etapie będzie utrwalać się powolne dostosowanie popytu i podaży. Hossa miedziowa może mieć wymiar wieloletni.

– Nie obawia się Pan, że problemy Chin, ale także zmiana modelu gospodarczego w tym kraju spowodują, że eldorado na rynku surowców już nie wróci? Przez całe lata chińskie inwestycje ciągnęły ceny surowców w górę.

– Jest prawdą, że w kilku ostatnich dziesięcioleciach żadna hossa na rynku surowców nie działa się bez udziału Chin. Państwo Środka to druga pod względem wielkości gospodarka świata i największy importer surowców, ale uważam, że mówienie o słabości Chin jest jednak sporym nadużyciem. W ubiegłym roku PKB tego kraju wzrosło przecież o 5%, w tym roku ma być podobnie. Globalny rynek surowcowy bardzo uważnie obserwuje co się dzieje w Chinach, a teraz właśnie mogą tam zapaść bardzo istotne decyzje. W tym tygodniu w Pekinie odbędzie się III Plenum Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Chin i to może być bardzo istotne wydarzenie, bo takie plena z reguły kreują politykę gospodarczą na kolejne kwartały. Wydaje się prawdopodobne, że w tym tygodniu zapadną tam decyzje, które będą miały też duży wpływ na rynek surowców. Na razie ożywienie gospodarcze w Chinach jest poniżej potencjału gospodarki, wskaźniki PMI niewiele przekraczają 50 punktów, więc trudno mówić o jakimś spektakularnym obliczu, ale jest nadzieja, że wkrótce to się zmieni. Po drugie, w ostatnich kwartałach Chiny zawdzięczają swój wzrost gospodarczy przede wszystkim dobremu eksportowi i pozostaje kwestia pobudzenia przemysłu. Gdyby udało się ożywić tę nogę chińskiej gospodarki, to byłoby to istotne dla globalnego rynku surowcowego. Trzeba też dodać, że Chiny generują bardzo dużą część swojego PKB na rynku nieruchomości, który od kilku lat ma duże problemy. Teraz pojawiły się jednak nowe propozycje ich rozwiązania.

– Ceny jakich surowców powinny w najbliższych latach rosnąć szczególnie mocno? Rozwój sztucznej inteligencji to konieczność zapewnienia ogromnej ilości energii, więc odpowiedź wydaje się oczywista.

– Patrząc na prognozy rozwoju AI z perspektywy rynku surowcowego trzeba zwrócić uwagę przede wszystkim na miedź. Wydaje się, że ruch w kierunku 12, a nawet 15 tysięcy dolarów wydaje się bardzo prawdopodobny. Rozwój sztucznej inteligencji rzeczywiście będzie generował bardzo duży popyt na energię elektryczną, a jej dostarczanie odbywa się poprzez kable miedziane. Poza tym modernizacji musi ulec cała sieć energetyczna. Trzeba też pamiętać, że budowa data center dla AI pochłania ogromne ilości miedzi. Z raportu J. P. Morgan wynika, że rocznie do budowy nowych centrów danych dla sztucznej inteligencji będzie wykorzystywany milion ton miedzi, czyli 2-3% całego obecnego rocznego popytu. To bardzo dużo i dzisiaj zaspokojenie tego zwiększonego popytu jest praktycznie niemożliwe. Szacunki dotyczące wielkości deficytu miedzi na globalnym rynku są rozbieżne, ale wszyscy są zgodni, że tego surowca zabraknie. Świat próbuje jakoś ominąć ten problem wykorzystując aluminium i srebro, ale na razie efekty nie są satysfakcjonujące. Szacunki Goldman Sachs wskazują, że do 2030 roku popyt na energię elektryczną może wzrosnąć na świecie o 150-160% i to pokazuje jak dużych inwestycji wymaga cały sektor energetyczny.

– A ropa? To surowiec energetyczny.

– Jeśli chodzi o ropę, to nie jestem nastawiony aż tak pozytywnie. Dzisiaj ropy jest dostatecznie dużo, co wynika przede wszystkim ze zwiększenia jej produkcji o 1-1,5 mln baryłek dziennie przez Stany Zjednoczone. Jednocześnie Amerykanie z przymrużeniem oka patrzą na eksport ropy z Iranu oraz Wenezueli. Ten eksport jest niby objęty sankcjami, ale nie są one zbyt dokładnie przestrzegane. Do tego doszły kraje OPEC, które na spotkaniu na początku czerwca tego roku ogłosiły zwiększenie produkcji i eksportu. Zaczął się więc tworzyć nawis podażowy na kolejne kwartały. Oczywiście, nie sposób wykluczyć pewnego wzrostu cen spowodowanego huraganami u wybrzeży Stanów Zjednoczonych. W tym roku sezon na huragany zaczął się wyjątkowo wcześnie, na dodatek klimatolodzy ostrzegają, że huragany mogą być silniejsze niż w przeszłości, a to potencjalnie oznacza konieczność ewakuacji załóg pracujących na morskich platformach wydobywczych. Ale to będą tylko krótkie przestoje. Sytuacja może się natomiast zmienić w przyszłym roku jeśli w listopadzie wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych wygra Donald Trump. Istnieją obawy, że Trump nie będzie się godził na eksport ropy przez Iran i Wenezuelę.

– Nie sposób nie zapytać o złoto. W ostatnim czasie zyskuje ono na popularności, a jego cena rośnie, co jest zapewne związane z panującą na świecie niepewnością. Sądzi Pan, że cena złota osiągnęła już swój szczyt, czy może wspiąć się jeszcze wyżej?

– Tu jestem optymistą. Przy czym ten czynnik, o którym Pan wspomniał – niepewność wynikająca m.in. z wojny – nie jest najważniejszą przyczyną wzrostu cen złota. Znacznie większe znaczenie mają zakupy tego surowca przez banki centralne. Sprawa jest ciekawa i ma wydźwięk geopolityczny. Na podstawie dostępnych danych szacuje się, że kraje BRICS coraz mocniej unikają dolara jako waluty rozliczeniowej i starają się realizować płatności w walutach lokalnych, a za nadwyżki kupują właśnie złoto. Stąd zwiększony popyt, bo te zakupy są realizowane przez takie państwa jak Chiny, Indie, Brazylia, prawdopodobnie również Rosja. To obchodzenie dolara ma też inne konsekwencje poza wzrostem kursu złota – cena obligacji amerykańskich nie urosła, rentowności nie spadły. To duża zmiana, bo dotąd było tak, że w sytuacjach napięć geopolitycznych kraje oferujące surowce przeznaczały swoje nadwyżki na zakup obligacji amerykańskich. Moim zdaniem więc – zwłaszcza w wypadku zwycięstwa Donalda Trumpa, który nie słynie z łagodzenia konfliktów, a raczej ich generowania – cena złota może jeszcze wzrosnąć.

– Na koniec pytanie o fundusz surowcowy. Czy Pańskim zdaniem taki fundusz może być samodzielną inwestycją, czy raczej powinien być dopełnieniem portfela w celu jego dywersyfikacji?

– My traktujemy Skarbiec Rynków Surowcowych jako dopełnienie portfela. Zwracamy bowiem szczególną uwagę na podwyższoną zmienność cen poszczególnych surowców. Pamiętajmy, że na przykład cena ropy naftowej może w ciągu jednej sesji giełdowej zmienić się aż o 5%. Na pewno jest to więc inwestycja dla osób akceptujących nieco wyższe ryzyko. Niemniej inwestycja w fundusz surowcowy daje też ekspozycję na te zmiany we współczesnym świecie, z którymi obecnie mamy do czynienia.

FUNDUSZE INWESTYCYJNE W F-TRUST IWEALTH DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

• Skarbiec Rynków Surowcowych
• Inwestowanie pieniędzy w fundusze – 5 najczęstszych błędów
• Jak inwestować w fundusze inwestycyjne?

ZOBACZ MATERIAŁ WIDEO JAK OTWORZYĆ KONTO NA PLATFORMIE FUNDUSZY

Wszelkie materiały zawarte w niniejszym opracowaniu stanowią własność F-Trust S.A. i mają wyłącznie charakter informacyjny oraz reklamowy. W szczególności nie stanowią one oferty w rozumieniu art. 66 Kodeksu cywilnego, zaproszenia do zawarcia transakcji na instrumentach finansowych, bądź rekomendacji inwestycyjnej. Przedmiotowe materiały nie stanowią także porady inwestycyjnej, ani jakiejkolwiek innej formy zalecenia inwestycyjnego dotyczącego danego instrumentu finansowego, a także jakiejkolwiek innej porady, w szczególności prawnej bądź podatkowej. Materiały zamieszczone w niniejszym opracowaniu nie powinny stanowić podstawy jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej. Odwołania w niniejszym opracowaniu do akcji, obligacji i innych instrumentów finansowych bądź grup takich instrumentów, stanowią jedynie odniesienia do szeroko rozumianych rynków i nie stanowią podstaw do jakichkolwiek decyzji inwestycyjnych. Wszelkie wyniki inwestycyjne przedstawione w ramach niniejszego opracowania w chwili jego publikacji mają charakter historyczny i nie stanowią gwarancji uzyskania podobnych w przyszłości. Informacje zamieszczone w materiale zostały przygotowane na podstawie źródeł własnych. F-Trust S.A. nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne błędy lub braki w niniejszym opracowaniu, ani za jakiekolwiek decyzje inwestycyjne podjęte w związku z tym opracowaniem./p>